ഇല്ലല്ലോ തമ്പുരാനേ എങ്ങും കാണുന്നില്ലല്ലോ.... തേടിയിട്ടും തേടിയിട്ടും ലഭിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നത് കാണുന്നില്ല എന്ന ആധി മാത്രമാണ്.
വാങ്ങുന്നതെല്ലാം വിയര്പ്പു കൊടുത്തായിരുന്നതിനാല് ആ വീട്ടിലെ ഒരു സാധാരണവസ്തുവല്ല നാണയം. എന്നിട്ടും ആ വീട്ടില് ഒരു ഒറ്റനാണയമുണ്ടായിരുന്നു.
മൂന്നു ദിവസത്തെ യാത്രക്ക് ദൂരമുള്ള പെരുനാള്പള്ളിയില് നേര്ച്ചയിടാനായി പോകുംമുമ്പേ തേടിത്തുടങ്ങിയതാണ് അവളതിനെ. അവസാനം അവള് ഒരു വിളക്കു കൊളുത്തി, ജനാലകളെല്ലാം തുറന്ന്, കിടക്കയും വിരികളും കുടഞ്ഞ്, ചാരവും വിറകും മറിച്ചിട്ട് ഭിത്തികളും വീടുതന്നെയും കുലുക്കിക്കുടഞ്ഞിട്ട് ഒരു ചൂലെടുത്ത് അടിച്ചുവാരി.
വീടിന്റെ ഒരു ഇരുള് മൂലയില് അന്നേരം ചൂലുടക്കി. അവിടെ ഒരു തിളക്കവും കിലുക്കവും അറിഞ്ഞ് വിയര്ത്ത നെറ്റിക്കുതാഴെ ചുണ്ടിലൊരു ചിരി വന്നു നിന്നു. കുഞ്ഞുമോനെ അത് കിട്ടി കേട്ടോ എന്നും പറഞ്ഞു.
സ്വന്തം ബാല്യത്തിലെ ഈ ഒരു തിരച്ചില് മനസില് ഉണ്ടായിരുന്നതുകൊണ്ടാണ് വെയില് ചാഞ്ഞുവന്ന ഒരു വൈകുന്നേരം പുരുഷാരത്തോട് ഒറ്റനാണയം തിരയേണ്ടതെങ്ങനെയെന്ന് അവന് പറഞ്ഞത്. വിളക്കു കൊളുത്തി അടിച്ചുവാരി അതു കിട്ടുന്നിടം വരെ തിരയണമെന്ന് പറഞ്ഞാല് മതിയായിരുന്നു. എന്നാല് അത് കിട്ടിക്കഴിയുമ്പോഴുള്ള വലിയ സന്തോഷത്തെപ്പറ്റിയും അവന് പറഞ്ഞുപോയി.
നാണയസഞ്ചികളുടെ കെട്ടഴിച്ച് കിലുകിലാരവങ്ങളെ ഭണ്ഡാരത്തിലേക്ക് കുടഞ്ഞിട്ട്, നാടകീയമായി വണങ്ങി, പള്ളിയില് നിന്ന് നിന്ന് ഇറങ്ങിപ്പോയ ധനികരെ അവന് കാണാതെ പോയത് അതുകൊണ്ടാണ്.
അപ്പോള് ഒരു വിധവ ഒറ്റനാണയവുമായിവന്ന് നെറ്റിമേലും കണ്പോളയിലും വൈധവ്യം വെന്ത നെഞ്ചിലും ചേര്ത്ത്, വിഭോ... എന്ന് വിതുമ്പി അത് ദേവാലയത്തില് സമര്പ്പിച്ചു.
നോക്കുവിന്... എന്ന് അടുത്തിരുന്ന ശിഷ്യരെ തോണ്ടിവിളിച്ച് ആ കാഴ്ചയെ ഒരു പഠനവസ്തുവിനെയെന്നപോലെ അവന് അവര്ക്ക് കാണിച്ചുകൊടുത്തു.
.
നോക്കുവിന്... എന്ന് അടുത്തിരുന്ന ശിഷ്യരെ തോണ്ടിവിളിച്ച് ആ കാഴ്ചയെ ഒരു പഠനവസ്തുവിനെയെന്നപോലെ അവന് അവര്ക്ക് കാണിച്ചുകൊടുത്തു.
.
വാഷിംഗ് മെഷീനുള്ളില് , മേശമേല്, മേശക്കടിയില്, വാഹനത്തില്, തേപ്പുമേശയില്, അടുക്കളയില്, കുളിമുറിയില്, കിണര്ക്കരയില് എവിടെയൊക്കെയാണ് നാണയങ്ങള് ഇന്ന് വേണ്ടാതെയും വെറുതെയും കിടക്കുന്നത്...
വിജൃംഭിച്ച ജീവിതത്തിന്നിടയില്, വലിയ നേട്ടങ്ങള്ക്കിടയില്, നിലക്കാത്ത ബിസിനസ് യാത്രകള്ക്കിടയില് ഏറ്റം വിലപ്പെട്ടതെന്ന് കരുതി സൂക്ഷിക്കേണ്ടിയിരുന്ന ചില നാണയങ്ങള് കാണാനില്ലെന്ന് അറിയുന്നതുതന്നെ വൈകിയാണ്.
അപ്പോളാണ് നാം മകനേ.... തിരിച്ചുവരൂ... അമ്മയും VI B യിലെ നിന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട ടീച്ചറും കരഞ്ഞുകൊണ്ട് കാത്തിരിക്കുന്നു എന്ന പരസ്യത്തിന് പണം വീശുന്നത്.
നാണയത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള പരക്കം പാച്ചിലിൽ യഥാർത്ഥനാണയങ്ങൾ നഷ്ടപ്പെട്ടു പോകുകയാണല്ലൊ നമുക്ക്.
ReplyDeleteഅതെ , തീര്ച്ചയായും Viddiman
DeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteസമകാലിക ചിന്തകള് കൊണ്ട് തീര്ത്ത ഒരു കുഞ്ഞു കുറിപ്പ് .
ReplyDeleteവായനക്കും വരവിനും നന്ദി ഫൈസല്
ReplyDelete